Δευτέρα

22 Μαΐου: Βασιλίσκου του μάρτυρος

Ο άγιος μάρτυρας του Χριστού Βασιλίσκος ήταν ανιψιός του Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνα και συστρατιώτης στο στράτευμα αλλά και στην άθληση του Χριστού με τους Ευτρόπιο και Κλεόνικο. Μετά το μαρτύριο του θείου και των συνάθλων, κλείστηκε στην φυλακή για να πεθάνει από την κακοπάθεια. Η γενναιότητα και η ομολογία του είχαν τέτοιον αντίκτυπο, ώστε οι ειδωλολάτρες πίστευαν πώς αν έβρισκε τέτοιο ατιμωτικό τέλος ο μάρτυρας, θα επηρεάζοταν άμεσα οι χριστιανοί να αρνηθούν τον Χριστό. Στην κατοπινή μαρτυρική του πορεία ο άγιος έδωσε σημεία και τέρατα. Έκαμε με την προσευχή του να αναβλαστήσει ο ξερός πλάτανος πάνω στον οποίο τον είχαν δέσει και να αναβλύσει από τις ρίζες του νάμα ύδατος και το ειδωλίο συνέτριψε με την προσευχή του ενώπιον πλήθους επισήμων. Τέλος, ετελειώθη με αποκεφαλισμό.

Θα σταθούμε στο όνομα του αγίου πού σημαίνει τον "μικρό βασιλέα" Ο άγιος κατά τα κοσμικά ήταν στρατιώτης τη τάξει, όμως γι αυτόν ο Χριστός επεφύλαξε βασιλική ιδιότητα και στέμμα και πορφύρα μαρτυρίου. Οι χριστιανοί ονομάζονται στην Γραφή "βασίλειον ιεράτευμα". Η βασιλική μας ιδιότητα σημαίνει αυτή την νίκη και την κυριαρχία πάνω στα πάθη , αλλά και την εκλεκτότητα τους ως "αρχοντόπουλα" κατά τον θείο Παΐσιο και την επιλογή μας μέσα από τον κόσμο για να ανατεθούμε στον Θεό Πατέρα. Κάτι το εκλεκτό και ξεχωριστό πού λαμβάνουμε με την σφραγίδα την πνευματική και βασιλική του Ιερού Χρίσματος και του Αγίου Βαπτίσματος. Ξεχωριστά θα λέγαμε για τον άγιο μάρτυρα αλλά και για κάθε πνευματικό αγωνιστή πώς η βασιλεία είναι η κυριαρχία πάνω στον κόσμο των απατεώνα, η νίκη κατά του διαβόλου και η επικράτηση πάνω στα στρατεύματα των πειρασμών. Το ορθότερο είναι να παραδεχτούμε πώς οι άγιοι δεν είναι απλώς βασιλείς, αλλά συμβασιλείς του Βασιλέως Χριστού, αφού μετέχουν στην βασιλεία Του, από αυτή εδώ την ζωή έως και την ατελεύτητη αιωνιότητα.Η βασιλεία του Θεού είναι εντός μας, δηλαδή μέσα μας και ανάμεσα μας. Αυτή είναι κατάκτηση χαράς, ειρήνης, τελειότητας, συμβασιλείας και χαρά και ειρήνη και βασιλεία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Άρα όποιος αποκτά την βασιλεία τον Χριστό τον ίδιο αποκτά, πού είναι ο αιώνιος βασιλεύς της δόξης. 

Στην Αποκάλυψη μας δίνεται η σκηνή των πρεσβυτέρων και των Αγίων πού υμνούν τον Βασιλιά Χριστό και χαίρουν και πανηγυρίζουν στην Θέα Του. Αυτή είναι η αληθινή βασιλεία και ο θησαυρός πού κλέπτης δεν αρπάζει και ο κοσμοκράτορας του κόσμου τούτου αυτής δεν μπορεί να υπερισχύσει.Αυτό είναι το βασίλειο και η κληρονομία των αγίων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου